Divina Venere,

dea suprema beltade

(que bella scoperta!)

in animo hominis omnia bellum

generandi, ego te cogito costante

sic ut mens deficit et etiam me

rincitrullit in maniera impressionante,

quia habeo in omne attimo perpetuo

semper presente ante oculi imago

dulcis musa in splendida veste quae,

in sottoveste illuminante, me facit

parler aussi en francaise e je

la regard comme superieure femme

autre que la premier dame!

Ego sum espertus in hoc campo

quia in iuventude fuit petite viveur,

parvus latin lover paesanus lungi

ab delfino padano in nomine patris

et filius senatur, et tantum plus lungi

ab divino, immortale, universale Silvio,

homo nomber one, qui facit dannare

et peccare etiam santus aureus usque

partorire in sacrilego travaglio marcatus

cum malefico et maldicente vignettista.

Semper ego, ut ex viveur terra terra,

pour vivre les derniers jours de la vie

iam tantum pallida et nigra, mihi bastat

boccata aera pura et occhiata dulcis musa

sine alia intesa, pretesa et ulla impresa

solum intercalando ossigeno vitale

et dolcezza pura, bellezza ideale.

Sed nunc, lingua gallica fugendo

et postum tantum parlare cum verba

inutili per declinare sermonem serium,

mea magna dea, solum bella idea,

venendo inter nos, ispirat me pauperum

(parvus homo, pallosus maritus,

fallitus pater familias, infimus medicus

mutua, qui hodie dicitur familiae!)

in magno latino, prolifica lingua et verbum

ispiratum probi et illustri viri antiqui!

Et sic, ubi est maior lux, apparit

excelsa Musa, quae suaviter scientiam

docet sub veste angelica, oculi illuminando

(ut mirabilis imago ab celeste regia domus)

et auricole delitiando (sicut cantus sirene!)

cum sua melodiosa voce.

D'incantum terapia sanat, malum

passat, omnia cessat et minor medicus

primum imparat, deinde curat,

denique medicus mutuae aut familiae

(ipsa idem res!) solum signat sub dictat,

sic et simpliciter, per iper tensione

nifedipina, per iper glicemia cum obesitade

(scientia appellat hodie sindrome metabolica

vulgaris panza!) necesse marciare quotidie

celeriter devorando minus farina et panis

cum parva metformina et, postremo,

si vetustas in circolatione post summa

magnatoria (ut more solito per avida et arida

materia sine nullo spirito!), quoad vitam

facit mirabilia “aspirina” cum “statina”,

plus ultra “amore in coscienza” est premium

vitae eternae, sed mala tempora currunt!